Data: wtorek, 5 Listopad 2013 autor: Redakcja
Kolorowy ? bo zawsze w jakiejś optymistycznie kanarkowej bluzie z kapturem, z dredami, uśmiechnięty i otwarty. Dziad ? bo członek kapeli ?Dziady Kazimierskie?. Gra na gitarze, śpiewa, szaleje na scenie, sama widziałam na koncercie w sierpniu w jednym ze squotów warszawskich.
Teraz nagrali płytę i promują ten swój ukochany Kazimierz, z którego pochodzą ? w tekstach, w dekoracjach, w projektach graficznych do płyty. Bardzo cenię sobie przywiązanie do korzeni, do swojej małej ojczyzny. A żużlowy? Bo od dziecka kibic Motoru Lublin. Jako że mieszka w Warszawie ? prędzej czy później musieliśmy się poznać. Chyba w Roosterze, podczas oglądania transmisji żużlowych i różnych spotkań: z Tomkiem Lorkiem na warsztatach komentatorskich czy pokazie mody kibica żużlowego w 2009 roku. Najpierw nieśmiało, z dystansem, a później to już serdecznie i ?na misia? witając się przy każdej okazji. Poznałam jego synka na wyjeździe do Torunia na drugi mecz na nowootwartej Motoarenie.
Warszawskie Towarzystwo Speedwaya zorganizowało wyjazd na mecz z Falubazem, żeby zobaczyć to cudo ? najpiękniejszy stadion żużlowy Europy. W autokarze prowadziłam konkurs wiedzy o żużlu. Nagrodami były czarne koszulki z logo WTS-u. I kto wygrał konkurs? Oczywiście Sergiusz z synem jako jedna drużyna. Antek wykrzykiwał jako pierwszy ?Tomasz Gollob!? i to była prawidłowa odpowiedź na większość moich pytań. Dobrze, że zrobiliśmy jedną małą koszulkę, która Antkowi pasowała idealnie. W sezonie często spotykaliśmy się w Warce na transmisjach ligowych i u mnie w domu na sobotnich rundach GP. Był duszą towarzystwa. Przyjeżdżał na rowerze przez pół Warszawy zziajany z butelką mineralnej. Sergiusz to sportowy typ. Rower, pływanie i spływy kajakowe to jego żywioł. W wakacje przemierza dzikie tereny Europy i okolic ? potem słucham z zaciekawieniem o bałkańskich potrawach w zapomnianych wioskach Albanii albo o zamku hrabiego Draculi w Siedmiogrodzie.
Z Sergiuszem nie można się nudzić. Nasze wyjazdy samochodem na mecze ? najczęściej, bo najbliżej – do Łodzi i Lublina ? są pełne śmiechów i opowiastek. Chłopak ma tyle energii i pozytywnego nastawienia do życia, że starczyłoby na kilka osób. Angażuje się w różne przedsięwzięcia i ma mnóstwo pomysłów. W tej kwestii jesteśmy do siebie podobni. Zawsze uśmiecham się na widok SMSa: ?Jaweczka, czy mogę dziś wpaść na GP?? Wpada, zostawia rower na parterze i popija Perełkę podczas meczu. Już nie mam tyle sił co kiedyś i coraz częściej zalegam w kapciach przed telewizorem. Byłam tylko na ośmiu meczach, nie licząc Sanoka. Mam żużel na TVN Turbo, Orange Sport, Polsat Sport i Eurosporcie. W tym sezonie było dużo transmisji i powtórek nocnych. Fajnie, jak przychodzi wtedy Sergiusz – wymieniamy się książkami żużlowymi i gadamy dopóki nie zniknie ostatni łyk ?Perełki? na dnie szklanki.
Ostatnio opowiadał jak to przez ?Tygodnik Żużlowy? czytany w windzie poznał swojego sąsiada. Sergiusz przeglądał gazetę i został zagadnięty przez eleganckiego pana. Od słowa do słowa ? okazało się że ów sąsiad jest pomysłodawcą stadionu w Malilli. Tygodnik Żużlowy łączy ludzi w Warszawie. Kupuję w każdy wtorek rano w moim kiosku. Dzięki temu poznałam pana z Rzeszowa, który prześciga się ze mną o pierwszeństwo. Są tylko 2-3 numery, czasem więcej, a czasem wcale i muszę jeździć do Empiku w centrum. Wracając metrem na Ursynów, rozpoczynam lekturę od felietonów Bartka Czekańskiego, a przez ramię zagląda mi jakiś facet z zaciekawieniem. I okazuje się, że pochodzi z Piły i mieszka trzy ulice dalej! W gimnazjum na przerwie przekazuję Tygodnik Erykowi z I klasy. Przeprowadził się z Częstochowy, kibic Włókniarza, a jakże. Młodzi ludzie ? młodzi wiekiem, młodzi duchem ? dzięki Wam nie zdziadzieję tak szybko!
Teresa Juraszek
Podobne artykuły:
- Czas podsumowań sezonu 2009
- ?póki my żyjemy
- Confetti zamiast ryżu ? nowy felieton autorstwa Jawki!
- Stadionowe jedzonko
- Gniezno ? Piła ? jedna siła!
Tagi: Blog Jawki
Kategoria: Blog Jawki | Komentarze (0)
